W transformatorze cewka jest konstrukcją cylindryczną lub podobną do cewki, zwykle wykonaną z materiałów izolacyjnych, takich jak tworzywo sztuczne lub żywica fenolowa. Służy jako konstrukcja wsporcza do nawijania cewek drutu tworzących uzwojenie pierwotne i wtórne transformatora. Cewka zapewnia stabilność i ochronę uzwojeń, zapewniając, że pozostają one bezpiecznie na swoim miejscu i są odpowiednio izolowane od siebie i rdzenia transformatora.
Cewka w transformatorze odnosi się do ciągłej długości filtra nawiniętego wokół rdzenia magnetycznego.
Cewki są podstawowymi elementami transformatorów i są odpowiedzialne za indukowanie zmian napięcia lub prądu elektromagnetycznego pomiędzy obwodami pierwotnymi i wtórnymi. W transformatorze występują dwie główne cewki: cewka pierwotna i cewka wtórna. Cewka pierwotna otrzymuje energię elektryczną ze źródła wejściowego, podczas gdy cewka wtórna dostarcza energię wyjściową przekształcaną w ładunek.
Cewki te są nawinięte wokół cewki, tworząc uzwojenia pierwotne i wtórne transformatora.
Techniki uzwojenia transformatora odnoszą się do metod stosowanych do nawijania cewek wokół cewki lub rdzenia transformatora. Istnieje kilka technik nawijania, w tym nawijanie koncentryczne, nawijanie warstwowe i nawijanie śrubowe. Każda technika ma swoje zalety i jest wybierana na podstawie takich czynników, jak wymagania projektowe transformatora, napięcie znamionowe i potrzeby aplikacyjne.
Techniki te zapewniają wydajne i skuteczne nawijanie cewek w celu osiągnięcia pożądanych właściwości elektrycznych i wydajności transformatora.
Dwie cewki transformatora są powszechnie nazywane cewką pierwotną i cewką wtórną. Cewka pierwotna jest podłączona do źródła napięcia wejściowego, a cewka wtórna jest podłączona do obciążenia. Cewka pierwotna indukuje pole magnetyczne w rdzeniu transformatora pod napięciem wejściowym, które z kolei indukuje napięcie w cewce wtórnej poprzez indukcję elektromagnetyczną.
Napięcie to jest następnie dostarczane do obciążenia, umożliwiając transformatorowi przenoszenie energii elektrycznej z obwodu pierwotnego do obwodu wtórnego przy zachowaniu pożądanego współczynnika transformacji napięcia.