Przekładnik prądowy (CT) w transformatorze to przekładnik przyrządowy używany do pomiaru prądu przemiennego (AC) w obwodzie elektrycznym. Działa w oparciu o zasadę indukcji elektromagnetycznej. Przekładnik prądowy składa się z uzwojenia pierwotnego, przez które przepływa mierzony prąd, oraz uzwojenia wtórnego, które wytwarza prąd proporcjonalny do prądu pierwotnego, ale o zmniejszonej amplitudzie.
Ten prąd wtórny jest następnie wykorzystywany do celów pomiarowych lub ochronnych.
Zasada działania tomografii komputerowej opiera się na prawie indukcji elektromagnetycznej Faradaya. Kiedy prąd przemienny przepływa przez uzwojenie pierwotne przekładnika prądowego, wytwarza zmienne pole magnetyczne wokół uzwojenia pierwotnego. To zmieniające się pole magnetyczne indukuje napięcie w uzwojeniu wtórnym zgodnie z prawem Faradaya.
Wielkość indukowanego napięcia jest proporcjonalna do szybkości zmian prądu pierwotnego i liczby zwojów w uzwojeniu wtórnym.
CT mierzy prąd przepływający przez przewodnik lub uzwojenie pierwotne. Zapewnia izolowany prąd wtórny, który jest wprost proporcjonalny do prądu pierwotnego. Ten prąd wtórny ma zazwyczaj zakres miliamperów i jest używany do celów pomiarowych, kontrolnych lub ochronnych w układach elektrycznych.
CT i PT (transformatory potencjalne) są często używane razem w systemach elektroenergetycznych.
Podczas gdy CTS mierzy prąd, punkty mierzą napięcie. Razem dostarczają sygnały niezbędne do zabezpieczeń, pomiarów i sterowania w systemach elektroenergetycznych. Przekładniki prądowe i PT są kluczowymi komponentami w różnych zastosowaniach, w tym w przekaźnikach ochronnych, licznikach energii oraz systemach nadzoru i gromadzenia danych (SCADA).