Transformatory CT i PT, zwane także odpowiednio przekładnikami prądowymi (CTS) i transformatorami potencjału (PT), mają określone wartości znamionowe, które wskazują ich pojemność i charakterystykę działania. Wartość znamionowa przekładnika prądowego transformatora odnosi się do jego maksymalnej obciążalności prądowej, która jest zwykle wyrażana jako prąd pierwotny, prąd wtórny i klasa dokładności.
Wartość ta określa zakres prądów, które przekładnik prądowy może dokładnie mierzyć lub monitorować bez nasycania lub zniekształcania sygnału wyjściowego.
CT i PT to typy transformatorów stosowanych do różnych celów w systemach elektrycznych. Transformatory CT lub przekładniki prądowe są przeznaczone do pomiaru lub monitorowania prądu elektrycznego poprzez wytwarzanie proporcjonalnego prądu wyjściowego wtórnego, który jest proporcjonalny do prądu pierwotnego przepływającego przez transformator.
Z drugiej strony transformatory PT lub transformatory potencjału służą do rezygnacji z wysokich poziomów napięcia na niższym, łatwiejszym do opanowania poziomie, odpowiednim do pomiaru lub monitorowania za pomocą przyrządów takich jak woltomierze, watomierze lub zabezpieczenia przekaźnikowe.
Wartość znamionowa transformatora PT, podobnie jak transformatora CT, odnosi się do jego maksymalnej obciążalności napięciowej i klasy dokładności. Transformatory PT są oceniane na podstawie ich napięcia pierwotnego, napięcia wtórnego i charakterystyki dokładności.
Wartość ta określa zakres napięć, z których PT może dokładnie zrezygnować, zachowując wymagany poziom dokładności i wydajności.
Wartości CT i PT odnoszą się do określonych poziomów prądu i napięcia, które transformatory mają mierzyć lub monitorować. Wartości te są określane na podstawie wymagań układu elektrycznego i zastosowania, w którym stosowane są transformatory. Podobnie moc znamionowa przekładnika prądowego wskazuje maksymalną moc transformatora przekładnika prądowego, która jest zwykle wyrażana w woltoamperach (VA) lub kilowoltoamperach (KVA).
Wartość ta określa maksymalne obciążenie, jakie może wytrzymać przekładnik prądowy, nie przekraczając limitów operacyjnych ani nie pogarszając jego dokładności i wydajności.