W transformatorze zastosowano dwie cewki, aby ułatwić przenoszenie energii elektrycznej z jednego obwodu do drugiego poprzez indukcję elektromagnetyczną. Cewka pierwotna otrzymuje energię elektryczną ze źródła prądu przemiennego (AC), generując pole magnetyczne, które indukuje napięcie w cewce wtórnej. Ten proces indukcji pozwala na efektywne przesyłanie mocy i transformację napięcia pomiędzy obwodem pierwotnym i wtórnym transformatora.
Dzięki zastosowaniu dwóch cewek transformator może zwiększać lub zmniejszać poziomy napięcia zgodnie z wymaganiami różnych zastosowań w dystrybucji, przesyłaniu i wykorzystaniu energii elektrycznej.
Dwie cewki w transformatorze są powszechnie nazywane cewką pierwotną i cewką wtórną. Cewka pierwotna jest podłączona do źródła napięcia wejściowego, zwykle po stronie transformatora o wyższym napięciu, natomiast cewka wtórna jest podłączona do obwodu obciążenia lub wyjściowego, który może wymagać innego poziomu napięcia.
Cewka pierwotna otrzymuje energię elektryczną ze źródła zasilania i wytwarza pole magnetyczne, które indukuje napięcie w cewce wtórnej poprzez indukcję elektromagnetyczną. Liczba zwojów w każdej cewce oraz ich rozmieszczenie określają przekładnię napięciową transformatora.
Cewki stosuje się w transformatorach do wytwarzania pól magnetycznych i ułatwiania przenoszenia energii elektrycznej pomiędzy obwodami poprzez indukcję elektromagnetyczną.
Gdy prąd przemienny (AC) przepływa przez uzwojenie pierwotne transformatora, wytwarza wokół niego zmienne pole magnetyczne. To zmieniające się pole magnetyczne indukuje napięcie w cewce wtórnej, zgodnie z prawem indukcji elektromagnetycznej Faradaya.
Kontrolując liczbę zwojów i układ cewek, transformatory mogą skutecznie zwiększać lub przekraczać poziomy napięcia, aby spełnić wymagania różnych systemów elektrycznych i obciążeń.
W transformatorach fizycznych cewki pierwotna i wtórna są często nawinięte na wspólnym rdzeniu magnetycznym i umieszczone jedna na drugiej, aby zmaksymalizować sprzężenie magnetyczne i zminimalizować strumień wycieków.
Umieszczenie cewek blisko rdzenia zapewnia efektywne przenoszenie strumienia magnetycznego pomiędzy nimi, co skutkuje optymalnym przekazywaniem energii i minimalnymi stratami. Takie rozwiązanie pomaga również zmniejszyć fizyczny rozmiar i wagę transformatora, poprawiając jednocześnie jego wydajność i efektywność. Dodatkowo ustawienie cewek w pionie upraszcza proces produkcji i montażu transformatora.
Cewka pierwotna transformatora podłączona jest do źródła napięcia wejściowego i odpowiada za odbiór energii elektrycznej z zasilacza.
Cewka pierwotna ma zazwyczaj większą liczbę zwojów w porównaniu z cewką wtórną, co pozwala jej obsługiwać wyższe napięcia i prądy. Cewka wtórna natomiast jest podłączona do obwodu obciążenia lub wyjścia i odpowiada za dostarczanie energii elektrycznej do podłączonych urządzeń lub sprzętu. Liczba zwojów i układ cewek określają współczynnik transformacji napięcia transformatora, który określa zależność między napięciem wejściowym i wyjściowym.