Jednostka transformatora mocy odnosi się do fizycznego urządzenia stosowanego w układach elektrycznych do przesyłania energii elektrycznej między obwodami przy różnych poziomach napięcia. Transformatory mocy to kluczowe elementy elektrycznych sieci przesyłowych i dystrybucyjnych, przetwarzające energię elektryczną wysokiego napięcia z elektrowni na energię elektryczną niskiego napięcia, odpowiednią do wykorzystania w domach, firmach i gałęziach przemysłu.
Transformatory te są zazwyczaj oceniane pod względem wydajności mocy, wyrażonej w jednostkach takich jak kilowoltoampery (KVA) lub megawoltoampery (MVA), wskazując maksymalną ilość mocy, jaką mogą przenieść bez przekraczania określonej temperatury lub określonego napięcia. limity zrzutów.
Jednostka transformatorowa odnosi się do pojedynczego urządzenia transformatorowego stosowanego w systemach elektrycznych do przesyłania energii elektrycznej między obwodami przy różnych poziomach napięcia.
Jednostki transformatorowe są dostępne w różnych rozmiarach i wartościach znamionowych, w zależności od konkretnego zastosowania i wymagań dotyczących mocy. Mogą obejmować zarówno małe transformatory jednofazowe stosowane w budynkach mieszkalnych, jak i duże transformatory trójfazowe stosowane w elektrowniach lub podstacjach.
Zespoły transformatorowe są zaprojektowane do obsługi określonych poziomów napięcia i mocy w celu zaspokojenia potrzeb systemu elektrycznego, do którego są podłączone.
Na jednostkę w transformatorze odnosi się do metody standaryzacji wielkości elektrycznych, takich jak napięcie, prąd i impedancja, do wspólnej wartości bazowej w celu porównania i analizy. System na jednostkę jest powszechnie stosowany w badaniach i analizach systemów elektroenergetycznych w celu uproszczenia obliczeń i ułatwienia porównania parametrów znamionowych i wydajności sprzętu.
W analizie transformatora wartości na jednostkę oblicza się, dzieląc rzeczywistą wartość parametru (np. napięcie, prąd) przez wartość bazową, zwykle napięcie lub prąd znamionowy transformatora. Umożliwia to inżynierom wyrażanie parametrów transformatorów w formie bezwymiarowej w stosunku do ich wartości nominalnych, co ułatwia porównywanie i analizowanie różnych transformatorów.
Jednostka prądu transformatora zależy od kontekstu i konkretnego zastosowania.
Ogólnie rzecz biorąc, prąd w transformatorze mierzy się w amperach (A), które reprezentują przepływ ładunku elektrycznego przez uzwojenia transformatora. Prąd znamionowy transformatora wskazuje maksymalną ilość prądu, którą transformator może bezpiecznie przenosić bez przekraczania określonych limitów wzrostu temperatury lub gęstości strumienia magnetycznego.
Wartości znamionowe prądu są zazwyczaj określane dla uzwojenia pierwotnego i wtórnego transformatora, aby zapewnić bezpieczną i niezawodną pracę w różnych warunkach obciążenia.
Moc transformatora jest zwykle mierzona w woltoamperach (VA) lub kilowoltoamperach (KVA), które reprezentują iloczyn napięcia i prądu w uzwojeniach transformatora. Zasilanie jest ważnym parametrem transformatorów, wskazującym maksymalną moc, jaką transformator może obsłużyć bez przekroczenia określonych limitów wzrostu temperatury lub spadku napięcia.
Moce znamionowe są zazwyczaj określane dla uzwojenia pierwotnego i wtórnego transformatora i służą do określenia wydajności i przydatności transformatora do danego zastosowania.