Rodzaj powłoki transformatora odnosi się do konfiguracji jego rdzenia i uzwojeń. W transformatorze płaszczowym uzwojenia pierwotne i wtórne są nawinięte wokół elementu centralnego rdzenia, a dodatkowe uzwojenia są umieszczone wokół elementów zewnętrznych. Taka konstrukcja pomaga poprawić sprzężenie magnetyczne pomiędzy uzwojeniami i zmniejsza strumień upływu, co skutkuje lepszą wydajnością i wydajnością w porównaniu z innymi konfiguracjami transformatorów.
Podstawowy typ transformatora dotyczy układu jego rdzenia i uzwojeń.
W transformatorze rdzeniowym uzwojenia pierwotne i wtórne są nawinięte wokół oddzielnych elementów rdzenia, przy czym rdzeń jest otoczony przez uzwojenia. Taka konstrukcja pozwala na lepsze chłodzenie uzwojeń i zapewnia mechaniczne podparcie rdzenia, dzięki czemu transformatory rdzeniowe nadają się do zastosowań wysokonapięciowych.
Istnieją trzy główne typy transformatorów w zależności od ich podstawowej konstrukcji: typ podstawowy, typ płaszcza i typ pola. Każdy typ ma swoje zalety i wady, w zależności od czynników takich jak skuteczność, rozmiar i koszt.
Transformatory rdzeniowe charakteryzują się tym, że uzwojenia są nawinięte na oddzielne elementy rdzenia, natomiast transformatory płaszczowe mają uzwojenia nawinięte wokół elementu centralnego z dodatkowymi uzwojeniami na elementach zewnętrznych. Z drugiej strony transformatory zatokowe mają uzwojenia nawinięte wokół rdzenia w kształcie cylindrycznym, co zapewnia zwartą i wydajną konstrukcję.
Transformator wnękowy jest rodzajem transformatora, w którym uzwojenia są nawinięte w kształcie cylindrycznym wokół rdzenia.
Taka konstrukcja pozwala na uzyskanie kompaktowego i wydajnego transformatora z dobrym sprzężeniem magnetycznym pomiędzy uzwojeniami. Transformatory polowe są powszechnie stosowane w zastosowaniach, w których przestrzeń jest ograniczona lub wymagany jest wysoki poziom wydajności.
Wśród transformatorów płaszczowych transformator płaszczowy typu warstwowego ma ścieżki magnetyczne. Ten typ transformatora ma dwie ścieżki magnetyczne dla strumienia magnetycznego, jedną przez element centralny, a drugą przez elementy zewnętrzne.
Taka konstrukcja pomaga poprawić wydajność i wydajność transformatora poprzez zmniejszenie strumienia upływu i poprawę sprzężenia magnetycznego pomiędzy uzwojeniami.