Aşağıdan-aşağı dönüştürücü teorisi, genellikle düşürücü dönüştürücüler adı verilen devrelerde uygulanan yarı iletken anahtarlama cihazlarının kullanımı yoluyla voltaj dönüşümü ilkesi etrafında döner. Bu dönüştürücüler, voltaj seviyesini daha yüksek bir giriş voltajından daha düşük bir çıkış voltajına düşürmek için tasarlanmıştır. Bir versiyon dönüştürücünün temel bileşenleri arasında bir yarı iletken anahtar (MOSFET veya BJT gibi), bir indüktör, bir diyot ve bir kapasitör bulunur.
Çalışma sırasında, yarı iletken anahtar dönüşümlü olarak açılıp kapatılarak indüktörden geçen akımın akışı kontrol edilir. Anahtar açık olduğunda enerji indüktörde depolanır ve anahtar kapalı olduğunda depolanan enerji serbest bırakılır ve bu da daha düşük bir çıkış voltajına neden olur.
Aşağıdan yukarıya dönüştürücü teorisi, enerji tasarrufu, elektromanyetik indüksiyon ve yarı iletken anahtarlama ilkelerine dayanmaktadır.
Bir versiyon dönüştürücünün prensibi, çıkış voltajını düzenlemek için darbe genişliği modülasyonu (PWM) kavramına dayanmaktadır. PWM, periyodik bir dalga formunun (genellikle kare dalga) görev döngüsünün, dalga formunun ortalama değerini kontrol edecek şekilde ayarlandığı bir tekniktir.
Bir versiyon dönüştürücüde yarı iletken anahtar, anahtarın süresini sona doğru kontrol eden değişken bir görev döngüsüyle birlikte kullanılır. Görev döngüsünü ayarlayarak dönüştürücünün ortalama çıkış voltajı istenilen seviyeye ayarlanabilir.
Bu prensip, düşük voltajlı dönüştürücülerin, hassas voltaj regülasyonunu korurken, daha yüksek giriş voltajlarını daha düşük çıkış voltajlarına verimli bir şekilde dönüştürmesine olanak tanır.
Düşük teori, Buck dönüştürücüler olarak da bilinen düşük dönüştürücülerin çalışmasını ve davranışını ifade eder. Bu dönüştürücüler, verimli güç dönüşümü sağlarken, voltaj seviyesini daha yüksek bir giriş voltajından daha düşük bir çıkış voltajına düşürmek için tasarlanmıştır.
Ters çeviricilerin arkasındaki teori, MOSFET’ler veya BJT’ler gibi yarı iletken anahtarlama cihazlarını kullanarak bir indüktörden geçen enerji akışını kontrol etmeyi içerir. Dönüştürücü, anahtarı yüksek frekansta dönüşümlü olarak açıp kapatarak çıkış voltajını istenen seviyeye düzenler.
Yukarıdan aşağıya teorisi, çeşitli uygulamalardaki düşük uçlu dönüştürücülerin verimli çalışması için gerekli olan görev döngüsü kontrolü, enerji depolama ve aktarımı ve voltaj regülasyonu gibi kavramları kapsar.
Toplu dönüştürücü olarak da bilinen düşük dönüştürücü, voltaj seviyesini daha yüksek bir giriş voltajından daha düşük bir çıkış voltajına düşürmek için kullanılan bir tür güç elektroniği devresidir.
Bir versiyon dönüştürücünün birincil işlevi, hassas voltaj regülasyonunu korurken elektrik gücünü bir voltaj seviyesinden diğerine verimli bir şekilde dönüştürmektir. Ters çeviriciler, voltaj regülatörleri, güç kaynakları, akü şarj cihazları ve DC-DC dönüştürücüler gibi çeşitli uygulamalarda yaygın olarak kullanılır.
Yüksek verimlilik ve güvenilirlikle voltaj dönüştürme yetenekleri sağlayarak modern elektronikte çok önemli bir rol oynarlar.
Yükseltici dönüştürücü olarak da bilinen yükseltici dönüştürücünün prensibi, yarı iletken anahtarlama cihazları ve güç depolama elemanlarının kullanımı yoluyla voltaj dönüşümü kavramına dayanmaktadır.
Gerilim seviyesini daha yüksek bir giriş geriliminden daha düşük bir çıkış gerilimine düşüren yükseltici dönüştürücülerin aksine, yükseltici dönüştürücüler gerilim seviyesini daha düşük bir giriş geriliminden daha yüksek bir çıkış gerilimine yükseltir. Bir yükseltici dönüştürücünün temel bileşenleri arasında bir yarı iletken anahtar (MOSFET veya BJT gibi), bir indüktör, bir diyot ve bir kapasitör bulunur.
Çalışma sırasında yarı iletken anahtar, indüktörden geçen akımın akışını kontrol ederek dönüşümlü olarak açılıp kapatılır. Anahtar açık olduğunda enerji indüktörde depolanır ve anahtar kapalı olduğunda depolanan enerji serbest bırakılır ve bu da daha yüksek bir çıkış voltajına neden olur. Yükseltici dönüştürücünün prensibi enerji tasarrufu, elektromanyetik indüksiyon ve yarı iletken anahtarlama prensiplerine dayanmaktadır.