Bir varyakın veya değişken ototransformatörün aralığı, sağlayabileceği ayarlanabilir voltaj çıkışını ifade eder. Variac’lar tipik olarak geniş bir voltaj ayar aralığına sahiptir ve kullanıcıların çıkış voltajını belirli bir aralıkta sorunsuz ve sürekli olarak değiştirmesine olanak tanır. Bu aralık, belirli modele ve uygulama gereksinimlerine bağlı olarak değişebilir.
Bir Variac hattının voltajı, varyak’a sağlanan giriş voltajını ifade eder.
Variac’lar, genellikle dünyanın farklı bölgelerinde bulunan standart AC güç hattı voltajlarıyla uyumlu, geniş bir giriş voltajı aralığını kabul edecek şekilde tasarlanmıştır. Değişkenler için ortak giriş voltajı değerleri, kullanılan elektrik sistemine bağlı olarak 110V, 220V veya 240V’u içerir.
Bir varyak, elektrikli cihazlara veya devrelere sağlanan çıkış voltajını ölçer ve düzenler.
Sarılmış bir transformatör sargısı boyunca kayan bir fırçanın konumunu ayarlayarak varyaklar, çıkış voltajını sorunsuz ve sürekli olarak değiştirebilir ve bağlı ekipmana iletilen elektrik gücü üzerinde hassas kontrol sağlayabilir.
Varyaklar yapılarına ve çalışmalarına göre farklı tiplere ayrılabilir. İki ana tip, geleneksel karbon fırça çeşitleri ve modern elektronik çeşitleridir.
Geleneksel varyaklar çıkış voltajını değiştirmek için sargılı transformatör sargısı boyunca kayan bir karbon fırça kullanırken, elektronik varyaklar voltaj regülasyonu için katı hal elektroniği kullanır.
Genellikle varyak olarak adlandırılan değişken bir ototransformatörün aralığı, sağlayabileceği ayarlanabilir voltaj akışını ifade eder.
Bu aralık, belirli modele ve uygulama gereksinimlerine bağlı olarak değişebilir, ancak Variac’lar genellikle geniş bir voltaj ayarı aralığı sunarak kullanıcıların çıkış voltajını belirli bir aralıkta sorunsuz ve sürekli olarak değiştirmesine olanak tanır.