In een transformator worden twee spoelen gebruikt om de overdracht van elektrische energie van het ene circuit naar het andere door elektromagnetische inductie te vergemakkelijken. De primaire spoel ontvangt elektrische energie van een wisselstroombron, waardoor een magnetisch veld wordt gegenereerd dat een spanning in de secundaire spoel induceert. Dit inductieproces zorgt voor een efficiënte krachtoverdracht en spanningstransformatie tussen de primaire en secundaire circuits van de transformator.
Door twee spoelen te gebruiken, kan de transformator de spanningsniveaus verhogen of verlagen zoals vereist voor verschillende toepassingen in de distributie, transmissie en gebruik van elektrische energie.
De twee spoelen in een transformator worden gewoonlijk de primaire spoel en de secundaire spoel genoemd. De primaire spoel is verbonden met de ingangsspanningsbron, meestal de hogere spanningszijde van de transformator, terwijl de secundaire spoel is aangesloten op het belastings- of uitgangscircuit, waarvoor mogelijk een ander spanningsniveau vereist is.
De primaire spoel ontvangt elektrische energie van de stroombron en genereert een magnetisch veld, dat door elektromagnetische inductie een spanning in de secundaire spoel induceert. Het aantal windingen in elke spoel en hun opstelling bepalen de spanningstransformatieverhouding van de transformator.
Spoelen worden in transformatoren gebruikt om magnetische velden te creëren en de overdracht van elektrische energie tussen circuits door elektromagnetische inductie te vergemakkelijken.
Wanneer wisselstroom (AC) door de primaire spoel van een transformator stroomt, genereert deze een veranderend magnetisch veld rond de spoel. Dit veranderende magnetische veld induceert een spanning in de secundaire spoel, volgens de wet van Faraday over elektromagnetische inductie.
Door het aantal windingen en de spoelindeling te regelen, kunnen transformatoren de spanningsniveaus efficiënt verhogen of overschrijden om aan de eisen van verschillende elektrische systemen en belastingen te voldoen.
Bij fysieke transformatoren worden de primaire en secundaire spoelen vaak op een gemeenschappelijke magnetische kern gewikkeld en op elkaar geplaatst om de magnetische koppeling te maximaliseren en de lekflux te minimaliseren.
Door de spoelen dicht bij de kern te plaatsen, wordt een efficiënte overdracht van magnetische flux tussen de spoelen gegarandeerd, wat resulteert in een optimale energieoverdracht en minimale verliezen. Deze opstelling helpt ook de fysieke omvang en het gewicht van de transformator te verminderen en tegelijkertijd de prestaties en efficiëntie te verbeteren.
Bovendien vereenvoudigt de verticale uitlijning van de spoelen het fabricage- en assemblageproces van de transformator.
De primaire spoel van een transformator is verbonden met de ingangsspanningsbron en is verantwoordelijk voor het ontvangen van elektrische energie uit de voeding. De primaire spoel heeft over het algemeen een groter aantal windingen vergeleken met de secundaire spoel, waardoor deze hogere spanningen en stromen aankan.
De secundaire spoel is daarentegen verbonden met het belastings- of uitgangscircuit en is verantwoordelijk voor het leveren van elektrische energie aan de aangesloten apparaten of apparatuur. Het aantal windingen en de spoelopstelling bepalen de spanningstransformatieverhouding van de transformator, die de relatie tussen de ingangs- en uitgangsspanningen bepaalt.