Stubs en boosting zijn twee termen die worden gebruikt in de context van spanningsregeling en stroomconversie. Bucking verwijst naar het verminderen van spanning, terwijl versterken verwijst naar het vergroten van de spanning. Deze termen worden vaak gebruikt in verband met spanningsregelaars, omzetters en transformatoren.
In de elektrotechniek verwijzen “buck” en “boost” naar spanningsregelingstechnieken. “Buck” verwijst naar het proces van het verlagen van de spanning, meestal bereikt door een buck-converter of buck-boost-boostcircuit.
Dit circuit verlaagt de ingangsspanning naar een gewenst uitgangsspanningsniveau door de werkcyclus van een geschakelde voeding te regelen.
Omgekeerd verwijst “boost” naar het proces van het verhogen van de spanning, vaak bereikt met behulp van een Boost-convertercircuit. Dit circuit verhoogt de ingangsspanning naar een hoger uitgangsspanningsniveau, waardoor opnieuw de duty-cycle van de geschakelde voeding wordt geregeld.
De termen “buck” en “boost” worden ook gebruikt om de bedrijfsmodi van sommige spanningsregelaars te beschrijven.
In de Buck-modus verlaagt de regelaar de ingangsspanning om een lagere uitgangsspanning te leveren. In de boostmodus verhoogt de regelaar de ingangsspanning om een hogere uitgangsspanning te leveren. Sommige regelaars bieden mogelijk ook de Buck-Boost-modus, die zowel spanningsverlaging als spanningsverhoging mogelijk maakt, afhankelijk van de toepassingsvereisten.
Het belangrijkste verschil tussen Boost en Buck-boost zijn hun operationele kenmerken.
Een boost-converter verhoogt de spanning van een lagere ingang naar een hogere output, terwijl een Buck-Boost-converter de spanning omhoog of omlaag kan brengen, afhankelijk van de input-output-relatie. Buck-Boost-converters worden vaak gebruikt in toepassingen waarbij de ingangsspanning aanzienlijk kan variëren en regeling vereist is om een stabiele uitgangsspanning te behouden.
In een stabilisator verwijzen stub en boost naar het vermogen van het apparaat om het uitgangsspanningsniveau te regelen.
Een stub-stabilisator verlaagt de ingangsspanning om de uitgangsspanning binnen een bepaald bereik te stabiliseren, terwijl een boost-stabilisator de ingangsspanning verhoogt om het gewenste uitgangsspanningsniveau te bereiken. Deze stabilisatoren worden vaak gebruikt in elektrische systemen om een consistente spanningstoevoer te garanderen, vooral in gebieden met fluctuerende of onbetrouwbare stroombronnen.