In elektrische terminologie is “Trafo” een informele term voor een transformator. Het is afgeleid van het woord “transformator”, de Duitse term voor transformator. Hoewel “Trafo” misschien niet vaak wordt gebruikt in de formele technische literatuur, wordt het vaak informeel gebruikt door technici en ingenieurs, vooral in Europese landen, om naar transformatoren te verwijzen.
Een transformator, of “Trafo”, is een elektrisch apparaat dat elektrische energie overdraagt tussen twee of meer circuits door middel van elektromagnetische inductie.
Het bestaat uit twee of meer spoelen van geïsoleerde draad, gewonden rond een magnetische kern. Wanneer wisselstroom (AC) door de primaire wikkeling stroomt, ontstaat er een veranderende magnetische flux in de kern, die een spanning in de secundaire wikkeling induceert. Dit proces maakt de overdracht van elektrische energie van het ene circuit naar het andere mogelijk zonder een directe elektrische verbinding.
Transformatoren spelen een cruciale rol in elektrische circuits door spanningstransformatie, impedantie-aanpassing, isolatie en stroomverdeling te vergemakkelijken.
In een circuit wordt doorgaans een transformator gebruikt om de spanningsniveaus te verhogen of te overschrijden, afhankelijk van de specifieke vereisten van de toepassing. Transformatoren worden bijvoorbeeld vaak gebruikt in stroomdistributiesystemen om hoogspanningselektriciteit van transmissielijnen over te brengen naar veiligere, veiligere spanningsniveaus die geschikt zijn voor gebruik in huizen, bedrijven en industriële installaties. Bovendien worden transformatoren gebruikt in elektronische circuits om spanningsregeling, signaalkoppeling en impedantie-aanpassing te bieden.