Transformatoren met ijzeren kern en luchtkern zijn twee soorten transformatoren die zich onderscheiden door het materiaal dat in hun magnetische kernen wordt gebruikt. Bij een ijzeren kerntransformator is de kern gemaakt van gewalste platen ijzer of staal, die zorgen voor een hoge magnetische permeabiliteit en een lage weerstand. Dit ontwerp verbetert de efficiëntie van de transformator en zorgt voor een hoger vermogen.
Aan de andere kant heeft een luchtgedreven transformator geen massieve magnetische kern, maar vertrouwt hij in plaats daarvan op lucht of een niet-magnetisch materiaal om de wikkelingen te ondersteunen. Deze constructie resulteert in een lagere inductantie en hogere verliezen in vergelijking met ijzeren kerntransformatoren.
Het belangrijkste verschil tussen inductoren met ijzeren kern en luchtkern zijn hun magnetische eigenschappen en prestatiekenmerken.
Inductoren met ijzeren kern hebben doorgaans hogere inductiewaarden en een lagere weerstand vanwege de magnetische eigenschappen van ijzer, waardoor ze geschikt zijn voor toepassingen die een hoog rendement en vermogen vereisen. Daarentegen hebben bovengrondse inductoren een lagere inductie en een hogere weerstand, wat resulteert in een verminderde efficiëntie maar een grotere lineariteit en tolerantie bij hoge frequenties.
Bovengrondse reactoren en ijzerkernreactoren verschillen qua constructie en magnetische eigenschappen.
Een luchtlugreactor gebruikt lucht of een niet-magnetisch materiaal als centraal medium, terwijl een ijzeren kernreactor gewalste platen ijzer of staal gebruikt. Als gevolg hiervan hebben luchtzwemreactoren een lagere inductie en hogere verliezen in vergelijking met ijzeren kernreactoren. Bovenliggende reactoren bieden echter voordelen zoals verminderde kernverzadigingseffecten en verbeterde lineariteit over een breder frequentiebereik.
Elektromagneten met ijzeren kern en luchtkern variëren in constructie en magnetische eigenschappen.
IJzeren elektromagneten bestaan uit een ferromagnetische kern, meestal ijzer of staal, omgeven door een draadspiraal. Deze elektromagneten hebben een hoge magnetische weerstand en worden vaak gebruikt in toepassingen die sterke magnetische velden vereisen, zoals motoren, generatoren en relais. Luchtgevoede elektromagneten bevatten daarentegen geen ferromagnetische kern en zijn alleen afhankelijk van de draadspiraal om magnetische velden te genereren.
Hoewel elektromagneten met luchtnokken eenvoudiger en lichter zijn dan elektromagneten met ijzeren nokken, produceren ze over het algemeen zwakkere magnetische velden en worden ze gebruikt in toepassingen waar nauwkeurige controle van de magnetische flux vereist is.
Als lucht zou worden gebruikt in plaats van de ijzeren kern in transformatoren, zou de resulterende transformator een aanzienlijk lagere magnetische permeabiliteit en een hogere weerstand hebben, wat zou leiden tot een verminderde magnetische flux en inefficiënte energieoverdracht.
Bovengrondse transformatoren hebben een lagere inductie, hogere verliezen en een lager vermogen dan transformatoren met ijzeren kern. Bovendien zijn bovengrondse transformatoren gevoeliger voor externe magnetische interferentie en hebben ze beperkte toepassingen vanwege hun lagere prestatiekenmerken. Over het geheel genomen zou het gebruik van lucht in plaats van een ijzeren kern in transformatoren resulteren in een afname van de efficiëntie en effectiviteit van de transformator.