Een driefasige interfererende transformator is een type transformator dat het spanningsniveau van een driefasig elektrisch wisselstroomsysteem verlaagt. Het bestaat meestal uit drie sets wikkelingen die rond een gemeenschappelijke magnetische kern zijn gewikkeld. De primaire wikkelingen zijn verbonden met de driefasige stroombron met hogere spanning, terwijl de secundaire wikkelingen de lagere uitgangsspanning leveren.
Door de spanning af te breken, maken deze transformatoren de veilige en efficiënte distributie van elektrische energie mogelijk van hoogspanningstransmissielijnen naar laagspanningsdistributienetwerken of individuele belastingen.
Driefasige interfasetransformatoren werken via elektromagnetische inductie, waarbij wisselstroom die door de primaire wikkelingen gaat een veranderende magnetische flux in de kern creëert. Deze veranderende magnetische flux induceert een spanning in de secundaire wikkelingen volgens de elektromagnetische inductiewet van Faraday.
De windingsverhouding tussen de primaire en secundaire wikkelingen bepaalt de spanningstransformatieverhouding, waardoor de transformator de spanning van de primaire zijde naar de secundaire zijde kan afgeven terwijl dezelfde frequentie behouden blijft.
Een verboden transformator is een type transformator dat het spanningsniveau van de primaire wikkeling naar de secundaire wikkeling verlaagt. Het bereikt deze spanningsreductie door elektromagnetische inductie, waarbij wisselstroom die door de primaire wikkeling gaat een veranderende magnetische flux in de transformatorkern creëert.
Deze veranderende magnetische flux induceert een spanning in de secundaire wikkeling volgens de elektromagnetische inductiewet van Faraday. De windingsverhouding tussen de primaire en secundaire wikkelingen bepaalt de spanningstransformatieverhouding, waardoor de transformator spanning kan afgeven terwijl dezelfde frequentie behouden blijft.
Een driefasige staptransformator is een type transformator dat het spanningsniveau van een driefasig elektrisch wisselstroomsysteem verhoogt.
Het bestaat meestal uit drie sets wikkelingen die rond een gemeenschappelijke magnetische kern zijn gewikkeld. De primaire wikkelingen zijn verbonden met de driefasige stroombron met lagere spanning, terwijl de secundaire wikkelingen de hogere uitgangsspanning leveren. Door de spanning te verhogen, maken deze transformatoren de transmissie van elektrisch vermogen over lange afstanden mogelijk met minder verliezen en een efficiëntere distributie naar belastingen of onderstations met een hogere spanning.