Het principe van een achterwaartse transformator is gebaseerd op de wet van Faraday van elektromagnetische inductie en behoud van energie. Een achtertransformator bestaat uit twee draadgewikkelde spoelen rond een gemeenschappelijke magnetische kern. De spoel met meer windingen, ook wel de secundaire wikkeling genoemd, is verbonden met de belasting of het apparaat dat een hogere uitgangsspanning vereist. De spoel met minder windingen, ook wel de primaire wikkeling genoemd, is verbonden met de ingangsspanningsbron.
Wanneer wisselstroom (AC) door de primaire wikkeling stroomt, genereert deze een veranderende magnetische flux in de kern. Volgens de wet van Faraday induceert deze veranderende magnetische flux een spanning in de secundaire wikkeling, die evenredig is met de verhouding tussen het aantal windingen in de secundaire wikkeling en het aantal windingen in de primaire wikkeling.
Het belangrijkste doel van een terugtraptransformator is om het spanningsniveau van een wisselstroomingang (AC) te verhogen naar een hoger spanningsniveau aan de uitgang.
Deze spanningstransformatie wordt bereikt door een groter aantal windingen in de secundaire wikkeling te hebben dan in de primaire wikkeling. Terwijl de primaire wikkeling een magnetisch veld in de kern induceert, ervaart de secundaire wikkeling een hogere geïnduceerde spanning vanwege het grotere aantal windingen.
Dankzij deze spanningstransformatie kunnen Step-Up-transformatoren het spanningsniveau verhogen voor transmissie over lange afstanden of hogere spanningsbelastingen bieden, terwijl de efficiënte krachtoverdracht behouden blijft.
Het belangrijkste concept van een hoogtetransformator is het omzetten van een lage spanning en hoge stroomingang naar een hoge spanning en lage stroomuitgang, waardoor het elektrische potentieel wordt vergroot en de stroomsterkte wordt verminderd.
Dit concept is cruciaal voor verschillende toepassingen waarbij hoogspanningselektriciteit vereist is, zoals krachtoverbrenging, distributie en spanningsregeling. Step-Up-transformatoren worden vaak gebruikt in elektriciteitsnetwerken om het spanningsniveau voor transmissie over lange afstanden te verhogen, waardoor vermogensverliezen worden geminimaliseerd en de efficiëntie wordt verbeterd.
Ze worden ook gebruikt in apparaten zoals spanningsregelaars, UPS-systemen en elektronische apparaten die voor hun werking hogere spanningsniveaus vereisen.
Het principe van een verboden transformator is in wezen het tegenovergestelde van een hoogtetransformator. Bij een verboden transformator heeft de primaire wikkeling meer windingen dan de secundaire wikkeling. Wanneer een wisselstroom (AC) door de primaire wikkeling stroomt, induceert deze een magnetisch veld in de kern, dat op zijn beurt een spanning genereert in de secundaire wikkeling.
Omdat de secundaire wikkeling echter minder windingen heeft, is de geïnduceerde spanning lager dan de ingangsspanning, wat resulteert in een verlaging van de spanning aan de uitgang. Interactieve transformatoren worden gebruikt om het spanningsniveau te verlagen voor verschillende toepassingen, zoals het voeden van huishoudelijke apparaten, elektronische apparaten en industriële apparatuur.