De term “wikkelingstype” verwijst in het algemeen naar de configuratie of opstelling van geleiders in een elektrische wikkeling, die kan variëren afhankelijk van de toepassing en specifieke vereisten van het elektrische apparaat of de uitrusting.
Wikkelingstypen kunnen parallelle wikkeling, seriewikkeling, concentrische wikkeling, kruiswikkeling en andere omvatten, waarbij elk unieke kenmerken en prestatievoordelen biedt, afhankelijk van het beoogde gebruik.
Een AC-wikkeling verwijst over het algemeen naar de wikkelingsconfiguratie die wordt gebruikt in elektrische wisselstroommachines (AC), zoals transformatoren, generatoren en inductiemotoren. AC-wikkelingen zijn ontworpen om wisselstroom te geleiden en de magnetische velden te produceren die nodig zijn voor de werking van deze apparaten.
Afhankelijk van de specifieke toepassing en ontwerpvereisten kunnen AC-wikkelingen verschillende configuraties hebben, zoals eenfasige of driefasige wikkelingen, gedistribueerde of geconcentreerde wikkelingen en verschillende aansluitschema’s om de gewenste spannings- en stroomkarakteristieken te bereiken.
De term “wikkeling” wordt gewoonlijk gebruikt om te verwijzen naar de opstelling van geleiders in een elektrische machine of apparaat, zoals een transformator, generator of elektromotor.
Wikkelingen zijn doorgaans gemaakt van geïsoleerd koper- of aluminiumdraad dat rond een kern is gewikkeld, zoals een gelamineerde ijzeren kern of een magnetische rotor, om elektromagnetische velden te creëren voor de omzetting van elektrische energie in mechanische energie of omgekeerd.
Wikkelingen spelen een cruciale rol bij de werking van elektrische machines door magnetische velden te genereren die met elkaar interageren om beweging te veroorzaken, spanning te induceren of stroom over te dragen.
Generatoren hebben over het algemeen twee hoofdtypen wikkelingen: ankerwikkelingen en veldwikkelingen. De ankerwikkelingen zijn de geleiders waarin de elektromotorische kracht wordt geïnduceerd door het magnetische veld dat door de veldwikkelingen wordt geproduceerd.
Deze wikkelingen bevinden zich doorgaans op de stator van de generator en kunnen in verschillende configuraties worden gerangschikt, afhankelijk van het ontwerp en de beoogde toepassing van de generator. Veldwikkelingen daarentegen zijn de geleiders die het magnetische veld produceren dat nodig is voor het induceren van spanning in de ankerwikkelingen.
Deze wikkelingen bevinden zich doorgaans op de generatorrotor en worden bekrachtigd door een externe stroombron, zoals een gelijkstroomvoeding of exciter.
Het aantal wikkelingen in een elektromotor is afhankelijk van het ontwerp en de constructie. Elektromotoren kunnen meerdere wikkelingen hebben die in verschillende configuraties zijn gerangschikt, afhankelijk van de behoeften van het motortype, de snelheid, het koppel en het vermogen. Een enkelfasige inductiemotor heeft bijvoorbeeld meestal twee wikkelingen: een hoofdwikkeling en een hulpwikkeling.
Een driefasige inductiemotor heeft daarentegen drie afzonderlijke wikkelingen, één voor elke fase. De wikkelingsconfiguratie en het aantal wikkelingen in een motor spelen een cruciale rol in de prestatiekenmerken, efficiëntie en geschiktheid voor specifieke toepassingen.