Trójfazowy transformator stałego napięcia (CVT) to typ transformatora zaprojektowany specjalnie w celu zapewnienia stabilnego napięcia wyjściowego pomimo wahań lub zmian napięcia wejściowego. Składa się z trzech transformatorów jednofazowych połączonych w układ trójfazowy. Uzwojenie pierwotne każdego transformatora jest połączone szeregowo z odpowiednią fazą napięcia wejściowego, natomiast uzwojenie wtórne zapewnia stałe napięcie wyjściowe do obciążenia.
Trójfazowe przekładnie bezstopniowe są powszechnie stosowane w zastosowaniach przemysłowych i komercyjnych, gdzie utrzymanie stabilnego napięcia zasilania jest niezbędne do prawidłowego działania wrażliwego sprzętu i maszyn.
Transformator stałonapięciowy (CVT) to rodzaj transformatora ferrorezonansowego, który utrzymuje prawie stałe napięcie wyjściowe w szerokim zakresie wahań napięcia wejściowego. Działa w oparciu o zasadę ferrorezonansu, gdzie rdzeń transformatora nasyca się przy określonej częstotliwości, co prowadzi do prawie stałego napięcia wyjściowego.
Przekładnie CVT są znane ze swojej zdolności do zapewnienia doskonałej regulacji napięcia, ochrony przed przepięciami i izolacji od zakłóceń elektrycznych. Są często stosowane w zastosowaniach, w których wrażliwy sprzęt elektroniczny wymaga stabilnego i niezawodnego zasilania, np.
w urządzeniach medycznych, systemach telekomunikacyjnych i sprzęcie laboratoryjnym.
Zasada działania transformatora CVT opiera się na ferrorezonansie, zjawisku, w którym rdzeń magnetyczny transformatora nasyca się przy określonej częstotliwości, co prowadzi do prawie stałego napięcia wyjściowego pomimo zmian napięcia wejściowego. Ten efekt nasycenia występuje, gdy transformator pracuje przy częstotliwości rezonansowej lub w jej pobliżu, powodując, że strumień magnetyczny pozostaje prawie stały, nawet przy wahaniach napięcia wejściowego.
Uważnie kontrolując parametry konstrukcyjne transformatora i warunki pracy, inżynierowie mogą zapewnić, że przekładnia CVT utrzymuje stabilne napięcie wyjściowe przy zmieniających się warunkach obciążenia i napięcia wejściowego.
Stosowanie transformatora stałonapięciowego (CVT) ma kilka zalet. Jedną z głównych zalet jest zdolność do zapewnienia doskonałej regulacji napięcia i stabilności, dzięki czemu wrażliwy sprzęt otrzymuje stałą i niezawodną moc.
Przekładnie bezstopniowe oferują również wbudowaną ochronę przed przepięciami i izolację od zakłóceń elektrycznych, dzięki czemu nadają się do ochrony cennego sprzętu elektronicznego przed uszkodzeniami spowodowanymi skokami napięcia lub stanami przejściowymi linii. Ponadto przekładnie CVT są stosunkowo proste w konstrukcji i nie mają ruchomych części, co zapewnia wysoką niezawodność i niskie wymagania konserwacyjne.
Główną różnicą między stabilizatorem a transformatorem stałonapięciowym (CVT) jest ich zasada działania i mechanizmy regulacji napięcia.
Chociaż oba urządzenia służą do stabilizacji i regulacji napięcia, stabilizatory zazwyczaj opierają się na obwodach elektronicznych, takich jak regulatory napięcia lub kontrolowane mechanizmy serwujące, w celu dostosowania napięcia wyjściowego do wcześniej określonego poziomu. Natomiast przekładnie CVT wykorzystują zjawisko ferrorezonansu, aby utrzymać prawie stałe napięcie wyjściowe niezależnie od wahań napięcia wejściowego.
Przekładnie bezstopniowe znane są z doskonałej regulacji napięcia i możliwości ochrony przed przepięciami w porównaniu z tradycyjnymi stabilizatorami napięcia, co czyni je idealnymi do zastosowań wymagających bardzo stabilnego i niezawodnego zasilania.