„Transformator prądu stałego” to termin często używany potocznie, ale nie jest on dokładny. Tradycyjne transformatory działają na zasadzie indukcji elektromagnetycznej, która wykorzystuje prąd przemienny (AC) do wytwarzania i przenoszenia napięcia między obwodami.
Ponieważ transformatory wymagają zmiennego pola magnetycznego do indukowania napięcia w uzwojeniu wtórnym, nie działają z prądem stałym (DC), który ma stałą polaryzację napięcia.
Transformatory działają w oparciu o prawo indukcji elektromagnetycznej Faradaya, które stwierdza, że zmieniające się pole magnetyczne indukuje siłę elektromotoryczną (EMF) lub napięcie w przewodniku. W transformatorze prądu przemiennego prąd przemienny w uzwojeniu pierwotnym wytwarza zmienne pole magnetyczne w rdzeniu transformatora, które indukuje napięcie w uzwojeniu wtórnym.
Proces ten umożliwia efektywną transformację napięcia i przesyłanie mocy.
Stosowanie tradycyjnego transformatora zasilanego prądem stałym jest nieefektywne, ponieważ nie ma zmieniającego się pola magnetycznego, które mogłoby indukować napięcie w uzwojeniu wtórnym. Jednak wyspecjalizowane urządzenia, takie jak przetwornice DC-DC lub helikoptery, mogą skutecznie konwertować napięcia DC.
Urządzenia te wykorzystują komponenty elektroniczne, takie jak tranzystory i diody, do regulacji i przekształcania poziomów napięcia prądu stałego.
Chociaż tradycyjny transformator nie może współpracować z prądem stałym, istnieją przetwornice lub transformatory DC-DC zaprojektowane specjalnie do przetwarzania i regulacji napięć prądu stałego. Urządzenia te są powszechnie stosowane w różnych zastosowaniach, w tym w zasilaczach, systemach ładowania akumulatorów i systemach energii odnawialnej.
Wykorzystują elektroniczne obwody przełączające do wydajnej konwersji napięć prądu stałego, umożliwiając transformację i regulację napięcia w systemach prądu stałego.