Rodzaje LVDT obejmują AC LVDT i DC LVDS, które różnią się w zależności od wymagań dotyczących mocy i kondycjonowania sygnału. Przetworniki LVDT prądu przemiennego wymagają zewnętrznego źródła wzbudzenia prądem przemiennym i są zwykle używane w środowiskach, w których wymagana jest wysoka dokładność i rozdzielczość.
Z drugiej strony DC LVDTS ma wbudowaną elektronikę, która przekształca sygnał AC na sygnał wyjściowy DC, upraszczając przetwarzanie sygnału i czyniąc je bardziej odpowiednimi do zastosowań wymagających łatwej integracji z systemami cyfrowymi.
LVDT oznacza Linear Variable Differential Transformer, rodzaj czujnika elektromechanicznego używanego do pomiaru przemieszczenia liniowego. Główne typy LVDT opierają się na wymaganiach dotyczących mocy i przetwarzania sygnału, które obejmują AC LVDT i DC LVDS.
AC LVDTS wymaga zewnętrznego źródła prądu przemiennego do wzbudzenia i zapewnienia wysokiej precyzji i niezawodności. DC LVDTS integruje wewnętrzną elektronikę w celu generowania sygnału wyjściowego DC, co ułatwia ich współpracę z nowoczesnymi systemami cyfrowymi.
Przetworniki LVDT są wykorzystywane w szerokim zakresie zastosowań, w których wymagany jest dokładny pomiar przemieszczenia liniowego. Typowe zastosowania obejmują automatykę przemysłową, robotykę, lotnictwo i inżynierię lądową.
W automatyce przemysłowej LVDT służą do monitorowania położenia elementów maszyn. W lotnictwie mierzą położenie powierzchni sterowych. W inżynierii lądowej monitorują ruchy i odkształcenia konstrukcji. Ich precyzja i niezawodność sprawiają, że LVDT idealnie nadają się do środowisk wymagających precyzyjnego i ciągłego sprzężenia zwrotnego położenia.
Funkcją LVDT jest pomiar przemieszczenia liniowego z dużą precyzją i niezawodnością. Działa poprzez konwersję ruchu liniowego rdzenia w zespole cewki na sygnał elektryczny.
Sygnał ten jest proporcjonalny do przemieszczenia i może być używany do celów monitorowania, sterowania i przekazywania informacji zwrotnych w różnych zastosowaniach. LVDT zapewnia pomiar bezkontaktowy, co eliminuje zużycie i zapewnia długoterminową stabilność i powtarzalność.
Czujnik stosowany w LVDT to zasadniczo zespół cewki, który zawiera uzwojenie pierwotne i dwa uzwojenia wtórne rozmieszczone symetrycznie wokół ruchomego rdzenia. Uzwojenie pierwotne jest wzbudzane napięciem przemiennym, a ruch rdzenia indukuje napięcia w uzwojeniach wtórnych.
Napięcie różnicowe pomiędzy uzwojeniami wtórnymi jest proporcjonalne do przemieszczenia rdzenia, zapewniając wyjście pomiarowe. Ten zespół cewki działa jak element czujnikowy, przetwarzający ruch mechaniczny na sygnał elektryczny.