Delta in transformatoren verwijst naar een specifieke configuratie van wikkelingsverbindingen, waarbij de wikkelingen in een driehoekige of deltavorm zijn verbonden. Deze configuratie maakt de transformatie van spanning en stroom in driefasige systemen mogelijk.
Delta wordt voornamelijk in transformatoren gebruikt vanwege zijn vermogen om hogere belastingen aan te kunnen en een hoger niveau van efficiëntie te bieden in energietransmissie- en distributiesystemen.
Bovendien kunnen Delta-verbindingen een betere fouttolerantie bieden in vergelijking met andere configuraties.
Welke kant van de transformator Delta is, hangt af van het specifieke transformatorontwerp en de toepassing. In sommige gevallen kunnen zowel de primaire als de secundaire zijde altijd verbonden zijn, terwijl in andere gevallen slechts één zijde altijd verbonden kan zijn.
Het belangrijkste verschil tussen Delta- en Star Transformers zijn hun wikkelconfiguraties.
Bij deltatransformatoren zijn de wikkelingen in een driehoekige configuratie verbonden, terwijl bij ster- (of Y-)transformatoren de wikkelingen in een stervormige configuratie zijn verbonden. Elke configuratie heeft zijn eigen voordelen en toepassingen, afhankelijk van de specifieke elektrische systeemvereisten.