Het Delta-Wye-transformatorprincipe, ook wel de Delta-Wye-verbinding genoemd, is een methode om driefasige transformatoren aan te sluiten om specifieke spanningstransformaties en configuraties te bereiken. Bij een delta-Y-transformatorverbinding zijn de primaire wikkelingen van de transformatoren verbonden in een delta (Δ)-configuratie, terwijl de secundaire wikkelingen zijn verbonden in een WYE (Y)- of sterconfiguratie.
Deze verbindingsopstelling maakt verschillende spanningstransformaties mogelijk tussen de primaire en secundaire zijde, afhankelijk van de wikkelingsconfiguraties en hun respectievelijke faserelaties.
Delta- en WYE-principes verwijzen naar de configuraties van de primaire en secundaire wikkelingen in een driefasige verbinding. Bij een deltaverbinding zijn de wikkelingen in een driehoekige opstelling verbonden, waardoor een gesloten lus ontstaat waarbij elke wikkeling is aangesloten tussen twee fasen van de driefasige stroombron.
Bij een WYE-verbinding is het ene uiteinde van elke wikkeling verbonden met een gemeenschappelijk neutraal punt, terwijl de andere uiteinden zijn verbonden met de respectieve fasen van de stroombron. Deze configuraties bepalen de faserelaties en spanningstransformaties tussen de primaire en secundaire zijde van de transformator.
Het werkingsprincipe van een driefasige transformator omvat elektromagnetische inductie, waarbij wisselstroom die door de primaire wikkelingen vloeit een veranderende magnetische flux in de transformatorkern creëert.
Deze veranderende magnetische flux induceert een spanning in de secundaire wikkelingen volgens de elektromagnetische inductiewet van Faraday. In een driefasige transformator zijn drie sets primaire en secundaire wikkelingen gerangschikt om driefasige wisselstroom te verwerken, waarbij elke set een faseverschuiving van 120 graden biedt ten opzichte van de andere.
Deze opstelling maakt de transformatie mogelijk van driefasige spanningen en stromen tussen de primaire en secundaire zijde van de transformator.
Een delta-delta-transformator, ook wel delta-delta-verbinding genoemd, is een type driefasige transformatorconfiguratie waarbij de primaire en secundaire wikkelingen in een delta-configuratie (δ) zijn verbonden. Bij deze verbindingsopstelling hebben de primaire en secundaire zijde dezelfde faserelaties en prachtige amplitudes, wat resulteert in een spanningstransformatieverhouding van 1:1.
Delta-Delta-transformatoren worden vaak gebruikt in toepassingen waar isolatie en spanningsconversie tussen vergelijkbare spanningsniveaus vereist zijn. zoals in distributiesystemen of industriële stroomnetwerken.