Het werkingsprincipe van een PT (potentiaaltransformator) is gebaseerd op elektromagnetische inductie. Een PT bestaat uit een primaire wikkeling die parallel is aangesloten op het circuit waarvan de spanning moet worden gemeten en een secundaire wikkeling die is aangesloten op het meetinstrument. Wanneer er spanning wordt aangelegd op de primaire wikkeling, induceert deze een spanning in de secundaire wikkeling die evenredig is met de primaire spanning.
De verhouding tussen het aantal windingen in de primaire wikkeling en het aantal windingen in de secundaire wikkeling bepaalt de spanningstransformatieverhouding van de Pt. Deze getransformeerde spanning wordt vervolgens door het aangesloten instrument gemeten om een nauwkeurige weergave van de primaire spanning te verkrijgen.
Het werkingsprincipe en de constructie van een PT (potentiële transformator) omvat het gebruik van elektromagnetische inductie om spanningsniveaus te transformeren.
Een PT bestaat doorgaans uit twee wikkelingen: een primaire wikkeling die parallel is aangesloten op het circuit waarvan de spanning moet worden gemeten en een secundaire wikkeling die is aangesloten op het meetinstrument. Deze wikkelingen zijn rond een gemeenschappelijke magnetische kern gewikkeld, waardoor de magnetische flux die door de primaire wikkeling wordt gegenereerd, wordt geconcentreerd.
De verhouding van het aantal windingen in de primaire wikkeling tot het aantal windingen in de secundaire wikkeling bepaalt de spanningstransformatieverhouding van de Pt.
De primaire functie van een PT (potentiële transformator) is het terugschakelen van hoge spanningsniveaus naar kleinere, beter beheersbare niveaus die geschikt zijn voor meet- en beveiligingsdoeleinden. PT’s worden vaak gebruikt in energiesystemen voor spanningsmeting, -regeling en -bewaking.
Ze leveren nauwkeurige en betrouwbare spanningssignalen aan verschillende instrumenten, zoals voltmeters, beveiligingsrelais en besturingsapparatuur, waardoor een veilige en efficiënte werking van elektrische systemen mogelijk wordt.
Het werkingsprincipe van een eenfasige transformator is gebaseerd op elektromagnetische inductie. Een enkelfasige transformator bestaat uit twee wikkelingen: een primaire wikkeling en een secundaire wikkeling, gewikkeld rond een gemeenschappelijke magnetische kern.
Wanneer er een wisselstroom door de primaire wikkeling vloeit, genereert deze een magnetische flux in de kern, die op zijn beurt een spanning in de secundaire wikkeling induceert. De verhouding tussen het aantal windingen in de primaire wikkeling en het aantal windingen in de secundaire wikkeling bepaalt de spanningstransformatieverhouding van de transformator.
Het werkingsprincipe van een CT (stroomtransformator) is vergelijkbaar met dat van een PT, gebaseerd op elektromagnetische inductie.
Een CT bestaat uit een primaire wikkeling waar de te meten stroom doorheen vloeit en een secundaire wikkeling die op het meetinstrument is aangesloten. Terwijl de stroom door de primaire wikkeling vloeit, genereert deze een magnetische flux in de kern, die een proportionele stroom in de secundaire wikkeling induceert. De verhouding van het aantal windingen in de primaire wikkeling tot het aantal windingen in de secundaire wikkeling bepaalt de huidige transformatieverhouding van de CT.
Deze getransformeerde stroom wordt vervolgens door het aangesloten instrument gemeten om een nauwkeurige weergave van de primaire stroom te verkrijgen.