HV in transformator betekent “hoogspanning”. Het verwijst naar het spanningsniveau waarop elektriciteit wordt overgedragen of gedistribueerd van de energieopwekkingsbron naar de transformator. Hoogspanningstransformatoren zijn ontworpen om hogere spanningsniveaus aan te kunnen, doorgaans variërend van enkele kilovolt (kV) tot honderden kilovolt, afhankelijk van de specifieke toepassing en vereisten van het elektriciteitsnet.
Hoogspanningstransformatoren spelen een cruciale rol bij het verhogen of beschrijven van spanningsniveaus om een efficiënte transmissie en distributie van elektrische energie over lange afstanden of bij verschillende spanningsklassen mogelijk te maken.
Het doel van HV, of hoogspanning, in transformatoren is om de transmissie en distributie van elektrische energie over lange afstanden te vergemakkelijken, terwijl energieverliezen worden geminimaliseerd en een betrouwbare werking van het elektriciteitsnet wordt gegarandeerd.
Door de spanning bij de stroomopwekkingsbron te verhogen, zorgen hoogspanningstransformatoren ervoor dat elektriciteitsleidingen of -kabels efficiënt over lange afstanden kunnen worden overgedragen, waardoor de hoeveelheid stroom en vermogensverliezen langs de elektriciteitsleidingen worden verminderd.
Op onderstations dichtbij het verbruikspunt wordt vervolgens hoogspanningsstroom onttrokken naar lagere spanningsniveaus die geschikt zijn voor distributie naar woningen, bedrijven en industriële faciliteiten.
LV, MV en HV zijn veelgebruikte afkortingen voor verschillende spanningsniveaus in elektrische systemen. LV staat voor ‘laagspanning’ en verwijst doorgaans naar spanningsniveaus onder de 1.000 volt (1 kV), die vaak worden gebruikt voor residentiële, commerciële en licht-industriële toepassingen.
MV staat voor ‘middenspanning’ en omvat spanningsniveaus variërend van 1 kV tot 69 kV, die doorgaans worden gebruikt voor distributie in stedelijke gebieden of industriële faciliteiten.
HV staat voor “hoogspanning”, wat neerkomt op spanningsniveaus boven 69 kV, die voornamelijk worden gebruikt voor de transmissie van elektriciteit over lange afstanden van elektriciteitscentrales naar onderstations of tussen onderstations.
In transformatoren verwijzen LV (laagspanning) en HV (hoogspanning) wikkelingen respectievelijk naar de primaire en secundaire wikkelingen, waar elektrische energie van het ene spanningsniveau naar het andere wordt overgedragen.
De LV-wikkeling is verbonden met de stroombron of ingangszijde van de transformator en heeft over het algemeen minder draadwindingen met dikkere isolatie om de hogere stromen te weerstaan. De HV-wikkeling is verbonden met de belastings- of uitgangszijde van de transformator en heeft doorgaans meer draadwindingen met dunnere isolatie om hogere spanningen aan te kunnen.
Het HV-spanningsbereik varieert afhankelijk van de specifieke toepassing, spanningsklasse en normen voor elektrische distributie en transmissie.
Doorgaans kunnen HV-spanningsniveaus variëren van enkele kilovolts (KV) tot honderden kilovolts (KV) of zelfs megavolts (MV), afhankelijk van factoren zoals transmissieafstand, capaciteit voor energieopwekking, netwerkinfrastructuur en wettelijke vereisten. HV-spanningsniveaus worden zorgvuldig geselecteerd en ontworpen om de efficiëntie, betrouwbaarheid en veiligheid van transmissie- en distributiesystemen voor elektrische energie te optimaliseren.