Transformatorwikkeling verwijst naar de opstelling van geleidende draadspoelen rond een magnetische kern in een transformator. Deze wikkelingen zijn verantwoordelijk voor het overbrengen van elektrische energie van het ene circuit naar het andere door een veranderend magnetisch veld te induceren.
Het principe van het opwikkelen van een transformator is gebaseerd op de wet van Faraday van elektromagnetische inductie, die stelt dat een veranderend magnetisch veld een elektromotorische kracht (EMF) in een geleider induceert.
Terwijl wisselstroom door de primaire wikkeling vloeit, ontstaat er een veranderend magnetisch veld in de kern, dat op zijn beurt de spanning in de secundaire wikkeling induceert.
Een 3-wegtransformator, ook wel tertiaire wikkeltransformator genoemd, bevat drie afzonderlijke wikkelingen: primair, secundair en tertiair. Deze transformatoren worden vaak gebruikt in energiesystemen waarbij meerdere spanningsniveaus omhoog of omlaag moeten worden gebracht.
Een 5-doekentransformator is een gespecialiseerde transformatorconfiguratie die vijf afzonderlijke wikkelingen bevat.
Deze wikkelingen kunnen verschillende doeleinden dienen, zoals het leveren van meerdere spanningsniveaus, faseverschuiving of isolatie in complexe elektrische systemen.
De Transformer Winding Rules bevatten richtlijnen voor het ontwerp en de constructie van transformatorwikkelingen om goede prestaties, efficiëntie en veiligheid te garanderen. Deze regels kunnen betrekking hebben op aspecten zoals de keuze van de draaddikte, isolatievereisten, wikkelconfiguratie en verbindingstechnieken om de gewenste elektrische eigenschappen te bereiken en operationele omstandigheden te weerstaan.